Aurreko batean meatzeen inguruan jardun gara, Oiartzun inguruetako ezaugarririk nabarmenetako bat, baina aldi berean dokumentazio historikoaren aldetik ezezagunenetako bat, jorratuz. Ez dira, ordea, Bailarak aurreko garaietan zituen gauza azpimarragarri bakarrak; oihanak ere, hor zeuden.
Irailarekin batera hasi dira eskoletarako joan etorriak, honek herri guztietan dakartzan aldaketa guztiekin, udako ohiturekin alderatuz betiere. Inork ez du zalantzan jartzen gaur egun haur edo gazte guztien eskolaratzearen, eta honek dakarren alfabetizazioaren, garrantzia. Baina ziurtatu daiteke hori ez dela horrela izan historian zehar.
Asteasuko artxibo honetan,
beste dokumentu mota desberdinen artean, baditugu gordeta hainbat
testamentu XIX. mende aurrekoak, horien artean zaharrena XVI. mendekoa
izanik. Hortaz hitz egingo dugu oraingoan.
Kontrakoa ematen badu ere, gizakiaren eskuhartzearen ondorioa da gertu duguna. Berde zein grisa. Alabaina, inguratzen gaituena nekez jotzen dugu paisaiatzat. Are gutxiago, paisaia hirikoa baldin bada, Gipuzkoan, hiri-paisaia etxeak baino gehiago da. Gure gizartearen oinarrian dagoen funtsezko osagarria dugu hura. Egunero ikusteagatik gutxitan eta gutxi baloratzen duguna, arkitektura modernoaren historia kontatzen badu ere. Trintxerpen bezala.
Udazkena iritsi omen da, azkenean.
Komikigunean, baina, udazkenak beroaldia dakar aurten ere bai.
Agendak zabaldu!
Urriak 19. Santa familia komikiaren aurkezpena / Ikastolen Elkartea. 11:00. Julen Riban, Eider Rodriguez eta Dani Fano
Hondarribiko udaletxearekin urte luzeko harremana dugu. Artxiboan zein liburutegian; baita ikerketa historikoaren arloan ere.
Orain, baina, bestelako erronka dugu aurrean. Ez nolanahikoa, alajaina: liburutegi berrituaren abenturan protagonistak izango gara, beti ere udal teknikarien esanetara eta hauen proiektua gauzatze aldera.
zArditurriko meatzeek ez dute aurkezpen handirik behar. Milaka urteetan zehar izan duten erabileraz gain, duela hainbat denbora abian jarritako interpretazio zentruak beraien ohiartzuna areagotu egin du. Toponimia arloan ere jarduera horrek arrastoak utzi du, eta horren adierazle dira “Gazteluko meatzea”, “Gazteluko meatze zuria”, “Matxin-meatze”, “Meatzegorrieta” edo “Meatzezuloeta” bezalako leku-izenak.
Zementugintzak
garrantzia handia izan zuen Zumaiako industrializazioan. Ekoizpen honek
eman zion hasiera hain juxtu herriko industrializazio prozesuari XIX.
mendearen erdialdera, eta Urola Beheko zementu fabrikek hartu zuten
garrantziari esker, Zumaiako portua “Interés General de Segundo Orden”
izendatua izan zen 1883an.