Zer egin nahi dugu dakigunarekin?

Azken 10 urteotan informazioaren antolaketa eta hedapena landu dugu. Informazioa antolatzea zegoen gure lanaren abiapuntua, baina laster konturatu ginen oso joera desbiazionista genuela! Orain lasaiago gaude, edukien marketina deitzen baitzaio gure kabuz guk ere jorratu genuen bidea. Ufa! Eskerrak Pulizziri eta Franki.

Informazioa, datuak, edukiak, espedienteak… erabilgarritasuna, horizontaltasuna, ezagutza barraietzea,… artxiboetako, liburutegietako, bildumetako informazioa ezagutza bihurtu. Aisialdian erabili, kulturan, lanean, formakuntzan…

Informazioa, esan gabe doa, garesti kotizatzen den gaia dugu. Ezin genuen imajinatu XVIII. mendeko tesi baten amaieran Echelon eta Patriot Act-i buruz hitz egingo genuenik.

Baina behin aipatzen hasita, nazioarteko zuzenbidea egunero txikitzen den garai honetan eta seguritatearen izenean zaintza lehenesten den honetan, informazioaren kontrolari lotutakoak topatzeak ez gaitu harritzen.

Galdera erraza: zeinek zaintzen ditu zaintzaileak? Quis custodiet ipsos custodes? Galdetzen zuen Juvenalek. Horri erantzun zion Alan Moorek. Zorionekoak guk, kudeatzen dugun informazioaren artean komikiak ere badaude eta.

Juvenal esan dugu, lastima Horatio ez izatea. Aitzakia perfektua baitzen CSItik NCISera salto egiteko. Laburragoa, ordea NCIS NSAra, ta abiapuntuan gaude. Zertarako nahi dugu informazioa? Zeinen esku uzten dugu gure informazioa? Zer egiten dugu guk zure erakundearen informazioarekin?

Zer egin nahi dugu dakigunarekin?